kolom-karinding

Karinding jeung I-Phone

Wewengkon sunda téh miboga mangpirang-pirang jenis alat musik contona angklung, kendang, karinding, calung, gamelan, jeung sajabana. Jaman baheula  mah éta kasenian téh dipaénkeun ku sorangan atawa lobaan, jeung rata-rata sok dipagelarkeun, iwal karinding. Karinding mah dipaénkeun ku sorangan, baheula mah éta alat musik téh gunana pikeun nepikeun atawa ngedalkeun katresna, anu gunana sarua jeung gitar di nagara deungeun mah, nu dipaké ku Romeo pikeun ngawujuk Juliet. Ari di urang mah maké karinding, nu dipaké ku Kalamanda keur ngawujuk kabogohna. Kacipta waasna mun nyawang ka jaman baheula, kaayaan parahyangan nu tingtrim ngawujuk kabogoh gé maké alat musik. Mun ayeuna mah pungsina téh sarua jeung kekecapan romantis nu matak kabungbulengan, ceuk basa gaulna mah gombal.

Jaman bihari mah sagala-galana tradisional, maénkeun karinding nya kudu kuat biwirna pikeun nahanna, maénkeun kendang nya kudu kuat leungeunna pikeun nepakna, kitu deui alat musik sejenna, dina maenkeunana kudu make tanaga.

Tapi kiwari, eta hal téh geus robah. Karinding, téh geus asup kana aplikasi nu aya dina I-Phone, geus kagolong kana aplikasi dina I-Phone store. Kiwari mah geus teu kudu maké tanaga anu gedé deui keur maénkeunna téh, tapi  ngan ukur ditoél.

Aya positif jeung négatifna éta kasenian geus mulai asup kana éta aplikasi téh. Positifna karinding bisa dipikanyaho ku manusa nu aya di sakuliah dunya, ari négatifna éta alat musik téh jadi milik balaréa, euweuh privasi na.

Watir pisan ningali kaayaan ayeuna, di Jepang mah salasahiji kasenian Sunda-Karinding téh nepi ka dipusti-pusti, diteundeun di cagar budaya bari tempatna gé maké kristal, tapi di urang euweuh pisan penghargaanana. Tong boro diajénan;dipusti-pusti, mikawanoh kana éta barang ge geus henteu. Kamarana ari urang Sunda? Naha kasenian urang rék diantepkeun nepi ka dipimilik ku urang deungeun?.

Ku ayana aplikasi dina I-Phone dipiharep urang Sunda bisa mikawanoh deui kana kasenian Sunda tur bisa ngajaga jeung ngamumuléna.